فقط از شرقی‌ترین نقطه‌های تهران می‌شود و (می توانیم!) از این عکس‌ها گرفت. ضمنا این طور که پیداست برج میلاد کماکان از راست قامتان تاریخ است.
تهران شب از تو دور است، تهران همیشه نور است، تهران و کوچه‌هایش یاد آور غرور است آیا؟ خودش را، غروبش را، دوستش دارید یا نه؟
تهران نو. عصر یکی از آخرین روزهای ماه مبارک رمضان. بارندگی چند روز پیش تهران، ملت را وادار کرد با زبان روزه از دیوار راست بالا بروند. البته حضور بانوان در صحنه، این بار هم از رجال پررنگ‌تر است.
- السّلام علینا و علی عباد اللہ الصالحین.
-
بسم الله الرحمن الرحیم. إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ (1) فَصَلِّ
لِرَبِّکَ وَانْحَرْ (2) إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ (3). صدق الله
العلی العظیم.
- الحمد لله علی ما هدانا و له الشکر علی ما اولنا
- بندگان خدا همان‌طور که می‌دانید ماه رمضان، ماه نزول برکات است.
- جدیدا دیده شده است که در این ماه، خداوند این‌قدر می‌خواهد خدایی کند که گاهی به حرف گربه سیاه هم باران می‌بارد.
-
خواهران و برادران روزه‌خوار! حال که این هلال بحث برانگیز ماه شوال
بالاخره دیده شده است و ماه مبارک هم تمام، بد نیست نگاهی به صحیفه‌ی
سجادیه و دعای وداع امام سجاد با ماه رمضان بیاندازیم که در همان ابتدا
می‌فرماید: "مِنَّتُکَ ابتِداءٌ. یعنی بار خدایا، ای آنکه نعمت و بخشش تو
در آغاز است. یعنی در برابر کردار نیست که شخص به آن مستحق و سزاوار گردد،
بلکه بی سابقه‌ی استحقاق است." این را داشته باشید تا من از منبر بیایم
پایین بقیه‌اش را برایتان بگویم....