ضرورت وبلاگنویسی به زبان انگلیسی!
سه شنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۸۷، ۰۴:۰۲ ق.ظ
ضرورت وبلاگنویسی به زبان انگلیسی!
بخش مهمی از ذهنیت و تفکر مردم (به خصوص نخبهگان) دنیا از دنیا! و آنچه در آن میگذرد، آن چیزی است که از رسانهها، و با توجه به دلایلی که گفته شد به خصوص از سایتها و وبلاگها دریافت میکنند. و هرچه دسترسی فیزیکیشان به موضوع مورد نظر محدودتر باشد (مانند موضوع ایران و اسلام)، استفاده از فضای مجازی موضوعیت بیشتری پیدا میکند. این مسئله به خصوص در مورد اخبار و موضوعات علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بیشتر صادق است. کسانی که دنبال کننده جوّ فرهنگی، مسائل اجتماعی، اخبار سیاسی و غیرهی یک جریان (مثل اسلام) و یک کشور (مثل ایران) هستند، هیچ گاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی و شبکههای ماهوارهای اسلامی و حتی خبرگزاریهای رسمی را به عنوان ماخذ اطلاعات خود، مطمئن و قابل اعتماد نمیدانند! پس یا اطلاعات خود را از وبلاگهای ایرانی و اسلامی میگیرند و یا از رسانه های غربی و شرقی تاثیر می پذیرند. و متاسفانه میدانیم که در حال حاضر تعداد وبلاگهای ایرانی و اسلامی که به زبان انگلیسی (گمان نمیکنم لزومی به توضیح باشد که چرا "انگلیسی" و چرا مثلا "اسپرانتو" نه!) منتشر شوند، بسیار کم است و چون خارجیها معمولا زحمت یادگیری زبان فارسی و عربی را به خود نمیدهند، ناخودآگاه رسانههای انگلیسی زبان غربی وظیفه اطلاعرسانی به افکار عمومی دنیا را به نحو احسن! انجام میدهند و به همین خاطر امروز (یا امشب!) اگر در اتاقهای گفتگوی "یاهو" از یک اروپایی درباره اسلام و ایران بپرسید، میبینید؛ از هر دو نفر یک نفر معتقد است که اسلام خشونتگستر است و ایرانیها با شتر به مسافرت می روند! متاسفانه اینها طیف باسوادشان هستند و متصل به شبکهی جهانی. و البته اگر از این بین کسانی جدا به دنبال حقیقت باشند و برای شناخت ایران یا اسلام کمی به خود بیشتر زحمت بدهند، معدود وبلاگهای انگلیسیزبان خارج از کشور، وظیفهای را که ما ایرانیان و مسلمانان، در انجام آن کوتاهی کردهایم، به خوبی انجام میدهند. همان که ما به آن سیاهنمایی میگوییم.
نتیجه آنکه:
همهی مشکلات بشر دیروز و امروز از نادانی بوده و هست. در بازار داغ انتشار اخبار دروغ و جنگ روانی غرب علیه ایران، نوشتن درباره حقایق و واقعیتهای ایران (از تمدن، فرهنگ، اخلاقیات و روحیات مردم گرفته تا اخبار واقعی اجتماعی و سیاسی) آن هم به زبان انگلیسی، وظیفه ملی هر ایرانی است! به ویژه حالا که بحث بر سر قضایای حق مسلم ما! بالا گرفته است و همزمان با سر دادن سرود غرور و افتخار توسط ما، بر شیپور جنگ نیز دمیده می شود، البته توسط آنها! حتی اگر این موضوع و جنگ احتمالی پیش رو را موضوعی ملی نمیدانید، میتوانید با انگلیسینویسی، خارجیها را از عظمت فرهنگ و تمدّن ایران و آثار تاریخی و جاذبه های توریستی آن مطلع سازید تا علاوه بر جلوگیری از ساخت یا حداقل تاثیرگذاری فیلمهایی نظیر 300، موجبات تبادل فرهنگی، گفتگوهای تمدنها، گسترش صنعت گردشگری و سود سرشار اقتصادی آن را پدید آورید! و البته مزیتهای فراوان دیگر که انگلیسینویسی وبلاگها برای ما دارد. فقط کافی است بنویسیم! نه اینکه لزوما به طور مستقیم درباره موضوعات بالا بنویسیم، نه! که نوشتن حتی درباره مسائل روزمره، میتواند کمک کند به اینکه اگر خدای نکرده! روزی به خارج از کشور رفتیم، با ما مثل افغانیها در ایران و حتی بدتر، برخورد نکنند و اگر روزی باز هم خدای نکرده، آنها به داخل کشور آمدند، از ما حق توحّش نگیرند!
وبلاگنویسی به زبان انگلیسی درباره حقیقت و واقعیت اسلام نیز، برای آنان که دغدغه اسلام و صدور انقلاب دارند، وظیفه دینی و واجب کفایی محسوب می شود! (رجوع کنید به استفتائات در باب تبلیغ). ضمن اینکه ارتباط با مسلمانان دنیا، به ویژه تازه مسلمانان اروپایی و آمریکایی که عمدتا انگلیسی زباناند یا لااقل توانایی خواندن و نوشتن انگلیسی را دارند، می تواند بر تشکیل امت مجازی اسلامی و رشد و بالندگی اسلام و مسلمین بیانجامد. آنوقت، دیگر هنگامی که مسئله مهمی مانند توهین به پیامبر اعظم اتفاق می افتد به "چه کنم، چه کنم" نخواهیم افتاد. دیدهایم که آن موقع کارهای مقطعی مانند ایجاد اعتراضنامه های الکترونیک متعدد و راه اندازی سایتی به زبان انگلیسی! آن هم بعد از چند روز از گذشتن ماجرا به هیچ وجه مفید فایده نخواهد بود، چرا که تاثیرگذاری بر دو اصل گستردگی و مداومت استوار است.
اگر هم کسی به هیچ کدام از این دو (ایران و اسلام) تعهدی در خود احساس نکند و فقط خودش و خوشبختی خودش! برایش مهم باشد، می تواند از این طریق هم با آدمهای خارج دوست شود و هم برای آدمهای داخل کلاس بگذارد! و هم کمک زیادی به بهتر شدن مهارت نوشتنِ انگلیسی (writing skill) میکند که برای آینده شغلی و تحصیلی آدم و فهم دیالوگ های دیویدیهای زیرنویس دار! و چند چیز دیگر! مفید است.
میبینید که با توضیحات بالا، وبلاگنویسی به زبان انگلیسی از هر نظر، برای هر کس با هر طرز تفکر، اجتنابناپذیر است. پس: Let's write in English!
نتیجه آنکه:
همهی مشکلات بشر دیروز و امروز از نادانی بوده و هست. در بازار داغ انتشار اخبار دروغ و جنگ روانی غرب علیه ایران، نوشتن درباره حقایق و واقعیتهای ایران (از تمدن، فرهنگ، اخلاقیات و روحیات مردم گرفته تا اخبار واقعی اجتماعی و سیاسی) آن هم به زبان انگلیسی، وظیفه ملی هر ایرانی است! به ویژه حالا که بحث بر سر قضایای حق مسلم ما! بالا گرفته است و همزمان با سر دادن سرود غرور و افتخار توسط ما، بر شیپور جنگ نیز دمیده می شود، البته توسط آنها! حتی اگر این موضوع و جنگ احتمالی پیش رو را موضوعی ملی نمیدانید، میتوانید با انگلیسینویسی، خارجیها را از عظمت فرهنگ و تمدّن ایران و آثار تاریخی و جاذبه های توریستی آن مطلع سازید تا علاوه بر جلوگیری از ساخت یا حداقل تاثیرگذاری فیلمهایی نظیر 300، موجبات تبادل فرهنگی، گفتگوهای تمدنها، گسترش صنعت گردشگری و سود سرشار اقتصادی آن را پدید آورید! و البته مزیتهای فراوان دیگر که انگلیسینویسی وبلاگها برای ما دارد. فقط کافی است بنویسیم! نه اینکه لزوما به طور مستقیم درباره موضوعات بالا بنویسیم، نه! که نوشتن حتی درباره مسائل روزمره، میتواند کمک کند به اینکه اگر خدای نکرده! روزی به خارج از کشور رفتیم، با ما مثل افغانیها در ایران و حتی بدتر، برخورد نکنند و اگر روزی باز هم خدای نکرده، آنها به داخل کشور آمدند، از ما حق توحّش نگیرند!
وبلاگنویسی به زبان انگلیسی درباره حقیقت و واقعیت اسلام نیز، برای آنان که دغدغه اسلام و صدور انقلاب دارند، وظیفه دینی و واجب کفایی محسوب می شود! (رجوع کنید به استفتائات در باب تبلیغ). ضمن اینکه ارتباط با مسلمانان دنیا، به ویژه تازه مسلمانان اروپایی و آمریکایی که عمدتا انگلیسی زباناند یا لااقل توانایی خواندن و نوشتن انگلیسی را دارند، می تواند بر تشکیل امت مجازی اسلامی و رشد و بالندگی اسلام و مسلمین بیانجامد. آنوقت، دیگر هنگامی که مسئله مهمی مانند توهین به پیامبر اعظم اتفاق می افتد به "چه کنم، چه کنم" نخواهیم افتاد. دیدهایم که آن موقع کارهای مقطعی مانند ایجاد اعتراضنامه های الکترونیک متعدد و راه اندازی سایتی به زبان انگلیسی! آن هم بعد از چند روز از گذشتن ماجرا به هیچ وجه مفید فایده نخواهد بود، چرا که تاثیرگذاری بر دو اصل گستردگی و مداومت استوار است.
اگر هم کسی به هیچ کدام از این دو (ایران و اسلام) تعهدی در خود احساس نکند و فقط خودش و خوشبختی خودش! برایش مهم باشد، می تواند از این طریق هم با آدمهای خارج دوست شود و هم برای آدمهای داخل کلاس بگذارد! و هم کمک زیادی به بهتر شدن مهارت نوشتنِ انگلیسی (writing skill) میکند که برای آینده شغلی و تحصیلی آدم و فهم دیالوگ های دیویدیهای زیرنویس دار! و چند چیز دیگر! مفید است.
میبینید که با توضیحات بالا، وبلاگنویسی به زبان انگلیسی از هر نظر، برای هر کس با هر طرز تفکر، اجتنابناپذیر است. پس: Let's write in English!
۸۷/۰۲/۱۷