مسلمانان! مسلمانان! مسلمانی ز سر گیرید!

بعد از گذشت یک ماه، هنوز از این‌که آقای خامنه ای ام‌سال را سال پیام‌بر اعظم(ص) نام‌گذاری کرده، این قدر خوش‌حالم که نگو! برای هم‌این و برای هزار دلیل دیگر، به جای "یا علی" که قبلا حسن ختام همه صحبت‌ها و چت‌هایم بود، از آن روز وقت خداحافظی می‌گویم و می‌نویسم: "یا محمّد". تا این که دی‌شب که آن‌لاین بودم کسی آمد و چیزی گفت که سخت قابل تامل بود و من ازش اجازه گرفتم تا برای توضیح بیشتر متن چت را در وبلاگ بگذارم:
***_62: na man porsidam shie hasti?
***_62: ye kam to neveshteham deghat kon
raavy: بله چه طور؟
raavy: شما خودتون رو معرفی نمی کنید؟

***_62: chera man *** *******
***_62: rast migam
raavy: مگه من گفتم دروغ میگید
raavy: خوشوقتم
***_62: chera minevisi ya mohammad
raavy: برای اینکه پیامبرمونه خب
raavy: پیامبر اسلام
***_62: shieha minevisan ya ali
***_62: neshoon mide shie hasti
raavy: عجب
***_62: ontory nemishe fahmid soni ya shie
raavy: یعنی شیعه به رسول الله اعتقاد نداره؟
***_62: chera
raavy: علی الله هی ها هم که مسلمان محسوب نمیشن میگن یا علی
***_62: vali soni ro ghabool nadare
***_62: moshakhase shie be ya ali goftaneshe
***_62: ghashangtare
***_62: na
raavy: بحث قشنگی یه چیز جداست
raavy: ضمن اینکه کلهم نور واحد! علی محمد فاطمه حسن حسین همه قشنگند
***_62: na ghati
***_62: shoma kami deghat kon
***_62: nevisandei
***_62: cheghdar dir javab midi
raavy: دارم به این فکر میکنم که چقدر از اسلام ناب محمدی فاصله گرفته ایم... همین
***_62: man nafahmidam
raavy: می فهمید ان شالله یک روزی
raavy: یک روزی که یکی بیاید و دوباره ما را مسلمان کند

     نمی‌دانم شما چه فکر می‌کنید، اما مدّت‌ها بود این موضوع برای من دردآور شده بود که ما شیعیان، به خصوص ما شیعه‌های ایران، این‌همه درباره‌ی امامان‌مان می‌دانیم و می‌گوییم و مدّاحی و نوحه سرایی می‌کنیم و مولودی می‌خوانیم، اما از پیامبر اسلام به قدر یک امام‌زاده شهرمان هم اطلاع نداریم و ذکری نمی‌کنیم و حرفی نمی‌زنیم از او، چرا که لابد پیغمبر روضه ندارد که بر سر و سینه بکوبیم. هرچند احتمالا بغض و کینه نسبت به اهل سنّت و پافشاری بر اختلافات‌مان با آن‌ها نیز در این موضوع بی‌تاثیر نیست. خلاصه این‌که خیلی مایه‌ی تاسف است که ما شیعه‌ها که خود را پیروان راستین پیام‌بر می‌دانیم و معتقدیم کامل‌ترین دین و مذهب را شیعه (پیرو) هستیم، نسبت به پیام‌بر اسلام در مقایسه با اهل سنّت بی سواد‌تر و حتی به لحاظ عاطفی هم بی‌تعصب‌تر باشیم! البته این به این معنا نیست که نباید این همه به امامان بپردازیم بلکه منظور این است که حداقل پیامبر(ص) را واقعا! در زمره چهارده معصوم(ع) به حساب بیاریم و از زندگی‌اش بدانیم و همانطور که قرآن که کلام خداست از ما خواسته او را الگوی خود قرار دهیم (لَقَد کانَ فِی رَسُولُ الله اُسوَةٌ حَسَنَه). گفتم قرآن داغ دلم تازه شد که دعاهای مفاتیح‌الجنان را بهتر بلدیم و بیشتر می‌خوانیم تا قرآن. خدا ما را بیامرزد! دیگر هیچ نمی‌گویم...
     خیلی حرف داشتم که درباره حسن انتخاب این نام برای امسال بگویم، اما دیدم محمدرضا زائری، سردبیر روزنامه هشهری، در اولین سرمقاله بعد از تعطیلات نوروز با عنوان: چرا سال پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم؟ هر چه من می‌خواستم بگویم نوشته است و چه به تر!:

"ظرافت ستودنی رهبر معظم انقلاب در توجه دادن عموم به یاد پیامبر اکرم(ص) از چند جهت قابل توجه است:
نخست آن که هویت فرهنگی و اجتماعی ما به عنوان مسلمان بیش از هر چیزی وابسته به پیروی از آن فرستاده بزرگ خداست. هرچند متأسفانه گاهی بی توجهی ها و بی دقتی هایی از سر عدم آشنایی کامل با روح معارف اسلامی انجام شده و می شود که شائبه بی توجهی ما به این نکته را ایجاد کرده است.اگر ما به حسین علیه السلام اقتدا می کنیم و در عزایش سوگواریم از آن روست که فرزند پیامبر است و او را از آغوش پیامبر و اوج شانه های عزت و شکوه او به خاک مظلومیت کربلا کشانده اند و اگر از علی علیه السلام به عنوان الگو و امام و پیشوا تبعیت می کنیم از آن روست که پیامبر اکرم او را به عنوان جانشین معرفی کردند (یعنی اگر هر کس دیگر را در روز غدیر به جانشینی او منصوب می فرمودند ما امروز از او پیروی می کردیم) و امروز اگر در انتظار مهدی موعود علیه السلام به سر می بریم همان پیامبر بزرگوار به ما وعده آمدن او را داده است. به هر سو که رو کنیم و از هر جانب بازگردیم می بینیم همه چیزمان به آن رسول گرامی و عزیز وابسته است.
     امیدواریم غفلتی ناخواسته که در طول سال های گذشته در این جهت وجود داشته و بدون تردید آثار وضعی و طبیعی خود را بر اوضاع اجتماعی و فرهنگی ما گذاشته است با این توجه و اهتمام جبران پذیر باشد. شاید به این ترتیب باور کنیم پیامبر بزرگ اسلام بیش از هر کس به ما تعلق دارد که معتقدیم بیشتر به آنچه خواسته و دستور داده پایبند هستیم و او را از خود می دانیم و خود را به او وابسته و دلبسته می شماریم.
     نکته دوم این است که در سال گذشته بی حرمتی و اهانت به ساحت مقدس آن حضرت ابعاد گسترده ای یافت و دشمن بی محابا به نقطه ای تیر شیطنت افکند که محل اتکا و اتصال همه مسلمانان و آزادگان جهان است. آنچه در قرن ها و سال های گذشته ناپیدا و اندک رخ داده بود در سال گذشته یکباره ظهور و بروزی آشکار و وسیع پیدا کرد و واکنش عظیم متقابل و دامنه داری را موجب شد. اینک برای مسلمانان در شرایط جدید جهانی فرصتی فراهم شده است تا بر آنچه مورد اتفاق و تفاهم می یابند بایستند و از آن نقطه حرکت بزرگ خود را آغاز کنند. شیطنت های هوشمندانه و برنامه ریزی شده دشمن برای ایجاد تفرقه و فاصله میان گروه های مختلف اسلامی نیز به همین نکته توجه دارد. این شاید موضوعی بود که دقیقا مورد عنایت مقام معظم رهبری واقع شد و با فطانت و هوشیاری حتی در عبارت هم لفظ پیامبر اعظم را به کار بردند که در تعابیر رایج برادران اهل سنت مانند «النبی الاعظم» و «الرسول الاعظم» متعارف است." بقیه اینجا...

این رو هم الان (چندروز بعد از نوشتن مطلب) پیدا کردم، خیلی دمشون گرم!: سخنان آیت الله جوادی آملی در خطبة دوّم اولین نماز جمعه قم در سال ۸۵: خیلی‌ها‌ متأسفانه گفتند: حَسبُنا کِتابُ الله، عترت را گذاشتند کنار! ما تقریباً گفتیم: حَسبُنَا العِترَه، قرآن را گذاشتیم کنار! چون تفسیر در بین ما رواج نداشت! ما مشکل مان این است که گفتیم: حَسبُنَا العِترَه، یک. و این عترت را هم سیزده نفر می‏دانیم، نه چهارده نفر!!! ما اصلاً کاری دربارة پیغمبر نکرده ایم! ما عترت مان از حضرت امیر شروع می‌شود تا حضرت أباصالح (علیهم آلاف التحیّه والثناء) سالی هم که یک روز به نام مبارک پیامبر است با مصیبت امام حسن مخلوط است! پیغمبر در بین ما شناخته شده نیست!

-----------------------------------------

*شیعه واقعی باشیم، وحدت با دیگر مسلمین پیش‌کشمان!

*وَجَبَ الشُّکرُ عَلَینا! که خدا رَحمَةً‌لِلعالَمِین را برای ماها فرستاد!

*اَللّهُمَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍّ وَ آلِ مُحَمَّد

*امسال فرصت خوبی و شاید آخرین! فرصتی است که دوباره از نو ایمان بیاوریم!

*کاش آن یوسف زهرا که هم‌نام پیام‌بر است، زودتر بیاید و ما را مسلمان کند.

دشت را خالی از علف کردند ..... گله را گرگ ها تلف کردند
ای خدای بزرگ کاری کن ..... ای خدای بزرگ چوپان کو ؟

یا محمد!